Poezi për fëmijë nga Agim Gashi - Drenica

AGIM GASHI - DRENICA

 

MALLË

S’e di pse sonte

N’shpirt kam kaq mall

Perjashtë i ftoht akull

Brenda digjëm zjarr.

Para Kullës t’Ajfelit

Kujtimet me marrin për dore

Me kthejnë ne atdhe

Ne tokën arbërore.

Me qojne në vendlindje

Me kthejnë ne femijëri

Ne kohën e skamjës

- Por , plot dashuri.

Me shetisin maleve

Majeve te shpatit,

Sikur dikur zbathur

Rrugëve te fshatit .

Me shetisin dhiareve

Krojeve me uji bilur

Fushave t’vendlindjes

Tek vrapoja dikur.

Ah,te kish mundësi

Sonte , Kullën e Ajfelit

Do e kisha ndërruar

Me një lis t‘zabelit?!!!

LOTËT E GJYSHIT

Ia dërguan ftesën
e mori dhe vizën,
mezi priste gjyshi
t'vizitonte Zvicrën.

Te takohej me nipin
dhe mbesat e ti',
kurrë s'i kish parë
- pos në fotografi

E gjatë iu duk rruga
- në avion dy orë,
qe t'i mirrte n'prehër
t'i përgdhelë më dorë

T'u flas për atdheun
- për fusha e male ,
- për farë e për fis
për Lokën e Madhe.

Qëndroi veç një javë -
kish ardhë për një muaj,
më fëmij't s'u muar vesh
-flisnin në gjuhë të huaj.

Në ndarje tha gjyshi
me lotë këto fjalë,
më mirë kishte qenë
të mos kisha ardhë!!!

LIVADHET E VENDLINDJËS

Nëna gjendet n'punë
babi s'është n'shtëpi,
Linda me te vëllan
- dalin në sheti.

Pranë parkut t'lojrave
Linda e ndalë marshimin,
Eja te luajmë bashkë
- e lutë vëlla Mergimin.

Ai ndalët në vend
shikimin e hedhë për dhe,
ç'te gjeti i thotë Linda
-pashë motrën ç'ke?!
S’me pelqejnë këto lojëra
- dhe u ulë në bari,
s'dua t'luaj tha ai
dhe buzët i vari.

Si s'te pelqejnë vëlla
he ti mbetësh pa mend,
ku ka lojëra më te mira
-se sa në këtë vend ?!

Ka!- si nuk ka
ia ktheu Mergimi-Lindës,
lojërat më të bukura
n'livadhe t'vendlindjës.

NA THËRRASIN

Na thërrasin kullat
na thërret bjeshka,
- na pretë ara
na pretë kreshta.

Na thërrasin lisat
na thërrasin gurrat,
-na presin plisat
-na presin burrat.

Na thërrasin varrët
na thërrasin pragjët,
- na presin nënat
- t'ua terim faqët.

 

 

 

 

 KAH ËSHTË KOSOVA

Tek shetisnim bashkë
- këtu në mergim,
ja ç'pyetje më bëri
një ditê nipi im.

Shqetêsimin e tij
shpejtë e kuptova,
kah i bjen atëdheu
kah është Kosova.

E sheh atë mal
te mbuluar më dëborë,
andej është Kosova
- i tregoj me dorë.

Fjala e tij -
zemrën se ç'ma dridhi,
adej gjysh i dashur
çdo ditë lind dhe dielli.

 

 

 

 

KUSH ËSHTË ELONA...

Unë quhem Elona
jam pesë vjeçare,
e lindur në Francë
por jam shqiptare.

Unë kam pak vjetë
por jam rritur si pip ,
i flas mirë tre gjuhë
Frangjish, gjermanish-shqip.

Po vijë para jush
dhe jam shumë krenare,
qe para shtëpisë në Francë
dalë në veshje kombetare!

P.S. Kjo voglushe (është mbesa ime) qe ja dha edhe emrin përmbledhjës sime te parë me vjersha për femije
　 

 

GJYSH TË KAM SHOQE


Kam një mbesë të vogël
- i ka veç dy vjet,
por është shumë e gjallë
- gjuha shumë i pret.

Elona e vogël -
këtu në mërgim,
për mua është jetë
- është i vetmi gëzim.

Ajo flet me mua
dhe më bën shoqëri,
- unë luaj me te
sikur t'isha fëmijë.

Një ditë gjërsa loznim
m'tha kjo bukuroshe,
- gjysh të dua shumë
gjysh ty të kam shoqe!